معرفی و بررسی

آهن یک ماده معدنی ضروری است که مهم ترین نقش آن شرکت در ساختار هموگلوبین گلبول های قرمز خون است. در واقع هموگلوبین یک پروتئین حاوی آهن است که در ساختار گلبول های قرمز خون حضور دارد و اکسیژن را از ریه ها به اندام ها و بافت های مختلف بدن می رساند. وجود این ماده معدنی در روند طبیعی رشد بدن، تولید انرژی، تکامل عصبی، عملکرد سلولی و ساخت برخی هورمون ها ضروری است. مقدار مورد نیاز آهن در سنین مختلف، متفاوت است و دریافت آن در دوره های مختلف زندگی مانند دوران جنینی، کودکی، نوجوانی، بزرگسالی، بارداری اهمیت خاصی دارد و کمبود این ماده معدنی گاهی موجب ایجاد مشکلات جبران ناپذیری می شود. آهن به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد و از طریق مکمل ها نیز می توان آهن را دریافت کرد. به طور طبیعی حدود 15-10 درصد آهن موجود در مواد غذایی جذب می شود. بدن یک مکانیسم خود تنظیمی برای جذب آهن دارد، بدین صورت که اگر بدن نیاز بیشتری به آهن داشته باشد جذب آن افزایش یافته (جذب به 20 درصد می رسد) و در صورتی که نیاز کمتری به آهن داشته باشد جذب آن کاهش می یابد.
افراد مختلفی در معرض خطر کمبود آهن قرار دارند از جمله: 
- زنان باردار
- زنان با خونریزی های ماهیانه شدید
- اهدا کنندگان مکرر خون
- افراد دچار سرطان
- افرادی که اختلالات گوارشی و یا جراحی گوارشی داشته اند
- نوزادان مخصوصا نوزادان نارس به دلیل رشد سریع و نیاز بیشتر به آهن
- افراد با نارسایی قلبی
میزان دوز مورد نیاز آهن در مراحل مختلف زندگی متفاوت می باشد. این مقدار در مردان بالغ 8 میلی گرم و در زنان بالغ تا 50 سالگی 18 میلی گرم و برای زنان بالاتر از 50 سال 8 میلی گرم است. آهن مورد نیاز بدن می تواند از غذاها یا مکمل ها یا هر دوی آنها تامین شود. 
آهن غذایی به دو شکل وجود دارد: آهن غیر هِم (که عموماً در مواد غذایی گیاهی مانند غلات، حبوبات، سبزیجات و میوه جات وجود دارد) و آهن هِم (که در هموگلوبین و میوگلوبین موجود در گوشت قرمز، مرغ و ماهی موجود است). جذب آهن هم عموما 25 درصد و آهن غیر هم 5 درصد است. آهن موجود در مکمل ها عموماً از نوع غیر هم بوده و در قالب انواع املاح مختلف وجود دارد. 
نمک ها (املاح) مختلف آهن عبارتند از: فروس گلوکونات، فروس سولفات، فروس فومارات، آهن کربونیل، فروس سیترات، فریک سیترات، فریک سولفات و ... . گاهی نیز آهن با آمینو اسید گلیسین ترکیب شده و تشکیل شلات می دهد که به آن فروس بیس گلیسینات می گویند. 
بالاترین حد مجاز دریافت آهن در کودکان و نوجوانان تا 14 سالگی 40 میلی گرم و در بزرگسالان 45 میلی گرم می باشد. البته در مواردی که کمبود شدید آهن وجود داشته باشد، پزشک ممکن است مکمل های با دوز بالاتر از این مقادیر را در دوره های مشخص تجویز کند.
محصول فلیپ 20 به ازای هر کپسول حاوی 20 میلی گرم آهن خالص به فرم لیپوزومال (فریک پیروفسفات) می باشد. این فرم از آهن پوششی از فسفولیپید داشته که منجر به جذب مستقیم از مخاط روده می گردد و عوارض گوارشی را به حداقل می رساند.